Babka zwyczajna, babka większa (Plantago maior L.)
         Cechy fitochemiczne
Liście są bogate we flawonoidy (skutalereinę, bajkaleinę), pektyny,  witaminy A, C, K.  Zawierają także śluz, glikozydy irydoidowe (aukubina,  katalpol), kwasy organiczne (cytrynowy, fumarowy, benzeosowy, cynamonowy i in.),  garbniki  (ok. 4%[2]),  enzymy (inwertynę, emulsinę),  saponiny  trójterpenowe[3].
          Roślina lecznicza:
    W Chinach  znana  była  już od 3000 lat.  W starożytności zalecana  była w przypadku ukąszeń przez węże i skorpiony.
    Surowiec zielarski:  liście – Folium Plantaginis majoris.
    Działanie:  wykrztuśne,  przeciwzapalne,  powlekające (osłaniające).
W medycynie ludowej świeże liście przykładano na niewielkie zranienia,  ukąszenia  owadów,  zwichnięcia,  ropiejące rany, owrzodzenia, napar służył do przemywania trudno gojących się ran.
     Zbiór i suszenie: zbiera się od maja do września i suszy w  warunkach naturalnych lub w suszarni, w temperaturze do 40 °C.
     Sztuka kulinarna: świeże liście dodawane są do sałatek, suszone
stosowane jako napar.

   Babka zwyczajna jest znanym ziołem w leczeniu gojenia się ran oraz odparzeń. Zioło to jest również uważane jako antidotum przeciwko truciznom.
Babka zwyczajna oczyszcza organizm z toksyn, jest pożyteczna w redukowaniu
gorączki, w leczeniu infekcji oraz problemów związanych ze skórą.
Dzięki zawartości kleju roślinnego, babka zwyczajna posiada łagodzące
działanie szczególnie na układ oddechowy, trawienny oraz moczowy.
    Babka zwyczajna łagodzi kaszel, zwłaszcza duszący i nerwowy. Taniny
zawarte w babce zwyczajnej posiadają właściwości ściągające, w
związku z tym zioło to jest używane do redukowania opuchnięć oraz zapaleń,
hamuje krwawienia i przyspiesza gojenie, wyjaśniając tym samym tradycyjne
użycie babki zwyczajnej w leczeniu gruźlicy, krwotoków brzusznych oraz
jelitowych, wymiotowania krwią, zapalenia okrężnicy, jak również w czasie
nadmiernych krwawień miesiączkowych.
    Babka zwyczajna hamuje wydzielanie śluzu, szczególnie jeśli chodzi o
system oddechowy, dlatego też zioło to jest pożyteczne w leczeniu
przeziębień, katarów, zapalenia zatok, przekrwień (zastoju krwi) w oskrzelach
oraz w kondycjach alergicznych takich jak gorączka sienna czy astma.
Właściwości wykrztuślne babki zwyczajnej oczyszczają płuca z flegmy. Babka
zwyczajna może być używana w chorobach uszu, np. w przewlekłym wysiękowym
zapaleniu ucha środkowego i we wszelkich infekcjach uszu. Działanie
antyseptyczne babki zwyczajnej znalazło zastosowanie w leczeniu przeziębień, bólów
gardła, zapalenia migdałkow oraz infekcji w klatce piersiowej. Babka
zwyczajna również pomaga w infekcjach jelit, jak również w infekcjach układu
moczowego, zapaleniu pęcherza, zapaleniu gruczołu krokowego oraz zapaleniu
cewki moczowej. Babka zwyczajna łagodzi oraz redukuje ból i podrażnienia
spowodowane kolką.

               SKŁADNIKI
Babka zwyczajna zawiera iridoidy (np. aucubin), flawonoidy (apigenin),
taniny, kwasy roślinne, klej roślinny.
                DAWKOWANIE
      LIŚCIE:
   SOK – Wyciskać sok ze świeżych liści babki zwyczajnej. Pić 10ml
soku trzy razy dziennie, w czasie zapalenia pęcherza moczowego, biegunki,
infekcji płuc.
   NALEWKA (P.LANCEOLATA) – Sporządzić nalewkę ze świeżych liści
babki lancetowatej o ile jest to możliwe. Nalewka jest dobra na duże ilości
śluzu, np. podczas alergicznego nieżytu nosa.
   OKŁAD – Przykładać świeże liście babki zwyczajnej na użądlenia
pszczół oraz na wolno gojące się rany.
   MAŚĆ – Smarować rany, oparzenia oraz hemoroidy.
   DO PRZEMYWANIA RAN – Używać soku z babki zwyczajnej na zapalenia,
owrzodzenia, rany.
   PŁUKANKA – Używać rozcieńczonego soku do płukania w czasie bólu
gardła, jamy ustnej lub w przypadku zapalenia dziąseł.
     Stosować syrop sporządzony z soku na kaszel, szczególnie jeśli
gardło jest obolałe i wystąpiła jego infekcja.
                          NASIONA:
   NAPAR – Stosowany głównie na zatwardzenia. Zalać szklanką
gotującej się wody 1 łyżeczkę nasion babki zwyczajnej. Ochłodzić, następnie
pić śluzowaty napar razem z nasionami przed pójściem spać.
       ODŻYWCZY "ZIELONY SOK"
3 szklanki (180g) świeżych liści babki zwyczajnej
250 ml czystego, płynnego miodu
1 szklana butelka
Zmiażdżyć liście babki zwyczajnej. Odsączyć płyn. Zmieszać 1
szklankć (250ml) zielonego soku z miodem i podgrzewać przez około 10 minut na
wolnym ogniu, mieszając regularnie. Ostudzić i wlać do szklanej butelki.
Zielony nektar stosować 1 łyżkę stołową na kaszel. Zielony sok jest
również używany w leczeniu bólów gardła, anemii, przemęczenia oraz egzemy.
Brać 1 łyżkę stołową 3 razy dziennie.