synagoga w spak
agoganys
lubię mieć dystans do tego co jest
po przeczytaniu tego jak pod przymusem ojciec żywcem zagrzebał swoje dziecko, potem zmarł z żalu, czy wyciągano zwłoki spod ziemii i zjadali ludzi, dzieci, szczury, rodzice pozostawiali swoje dzieci albo im nie dawali jeść żeby je za
głodzić...
WIEDZĄC o GAI [ziemii] zastanawiam się jaką karmę mieli i mają Ci ludzie którzy tego doświadczyli. dlaczego chcieli doświadczać bo przecież przyszli w takie czasy i terytorium wiedząc jakie będą okoliczności.
po co doświadczać takich rzeczy, co im to daje, czego uczy, jak potem w kolejnym życiu żyć z tymi samymi ludźmi, jakie relacje z nimi można mieć...
a my mamy problemy bo nasypało za dużo śniegu i spóźniliśmy się na tramwaj czy do pracy bo szyby trzeba skrobać, albo nie zdążyliśmy na wyprzedaż i nie kupiliśmy sobie upatrzonych butów czy navigacji...
popijamy kawę, przegryzamy pomarańczą czy batonikiem lekką ręką wyrzucając papierek z okruchami o które pobiliby się na śmierć inni...
lubię mieć dystans do tego co jest, wiem że nie zawsze tak było, że inni teraz mają inaczej, często gorzej.
poczytaj skrypty , od dawna wiadomo iż chodzi o trwały stan innedi to jest kolejna ludzka barjera przez kturą wszyscy przejdziemy i tymsamym zakończymy ziamiański trzynasty rok .A^ jak zachowuje sie czternastolatek,., bo po tym chyba możemy wstępnie ocenić jak zachowa się DOROSŁY CZTERNASTOLATEK i jak potraktujemy siebie starszego o ewolucie elektromagnetyczną w ciągu jednej zmiennej świadomości czyli poznamy to za żywota i to odmienia naszą świadomość
-zakładając iż jesteśmy opornikami wspulnie stanowimy jakiegoś rodzaju wibracię
Miejsce języka akadyjskiego wśród języków semickich i jego stosunek do języka sumeryjskiego
Języki semickie Akadyjski jest najstarszym zaświadczonym językiem semickim, przeciwstawianym jako (północno-)wschodniosemicki językom zachodniosemickim. Języki zachodniosemickie dzielone są na dwie grupy: północną z językami aramejskim oraz kaananejskimi (ugaryckim, amoryckim, hebrajskim, fenickim) i południową z arabskim i etiopskim
.
Język akadyjski Zabytki pisane zaświadczają, że akadyjski używany był w Mezopotamii od około połowy III tysiąclecia p.n.e. do I tysiąclecia n.e. Jego nazwa pochodzi od miasta Akkade, stolicy państwa Sargona (2340-2284 p.n.e.). Pierwotna, czysto semicka forma tego ję- zyka nie jest znana, bowiem już najstarsze teksty zdradzają wpływ niesemickiego języka Sumerów
Sumerowie i Akadowie Sumerowie stworzyli ok. 3000 r. p.n.e. najstarszą wyżej rozwiniętą kulturę mezopotamską. Zasiedlili głównie południową i środkową Babilonię pomiędzy rzekami Eufratem i Tygrysem od Zatoki Perskiej po dzisiejszy Bagdad. Od około 2600 r. p.n.e. zaczęły tu przenikać gromady koczowniczych Akadów, którzy wzorując się na Sumerach, stopniowo przyjmowali ich osiadły tryb życia i kulturę. Mieszanie się obu ludów zaowocowało powolną asymilacją Sumerów przez Akadów. Język sumeryjski był już od ok.
1900 r. p.n.e. martwy, jednakże nadal, przez całe jeszcze wieki służył obok akadyjskiego jako język literacki i kultowy
Języki akadyjski i sumeryjski W czasie, kiedy Akadowie uzależnieni byli kulturowo od Sumerów, powolne mieszanie się obu ludów sprzyjało wywarciu przez sumeryjski silnych wpływów na mowę akadyjską. Wpływy te widać w licznych zapożyczeniach, zwłaszcza zaś w przechodzeniu do języka akadyjskiego wyrazów związanych z sumeryjskimi zdobyczami kulturalnymi; chodzi o takie słowa jak np. tuppum „tabliczka gliniana” pochodzące od sumeryjskiego dub, czy ekallum „pałac” - od é-gal „wielki dom”. Prasemicka organizacja dźwięków w dużym stopniu w języku akadyjskim zaniknęła. Pewne doniosłe właściwości syntaktyczne akadyjskiego dają się objaśnić nie dzięki odniesieniu ich do innych języków semickich, lecz do języka sumeryjskiego. Fakt umieszczania orzeczenia na końcu zdań akadyjskich wytłumaczyć można tylko wpływem sumeryjskiego
Fazy rozwojowe i dialekty języka
Rozwój języka akadyjskiego W okresie dwóch i pół tysiąca lat poświadczonego używania gramatyka i słownictwo akadyjskie ulegały ciągłym przemianom. Stąd można mówić o fazach rozwojowych i dialektach tego języka
Język staroakadyjski Najstarszą formą jest język staroakadyjski znany przede wszystkim z napisów pochodzących z południowej Babilonii z okresu od 24 do 20 wieku p.n.e. Dopiero później stwierdza się rozszczepienie akadyjskiego na dialekty babiloński i asyryjski
Dialekt babiloński W środkowej i południowej Babilonii już od 20 wieku p.n.e. mówiono dialektem babilońskim, w którym wyróżnia się cztery fazy rozwojowe. Szczególnie dobrze po- świadczony jest język starobabiloński, którego zabytkami są rozmaite teksty, m.in. listy, dokumenty, prawa i wróżby pochodzące z okresu od 20 do 16 wieku. Omawiany jest on w pierwszych dziewiętnastu lekcjach tego podręcznika. Dalej interesujący nas dialekt miał następujące fazy rozwojowe: średniobabilońską (15 – 11 wiek), nowobabiloń- ską (10 – 7 wiek) i późnobabilońską (od 6 wieku)
Dialekt asyryjski Dialekt asyryjski miał wedle badaczy trzy fazy rozwoju. Rozpoczyna ów rozwój ję- zyk staroasyryjski, który jeśli pominąć kilka inskrypcji królewskich, znany jest nieomal wyłącznie z listów handlowych i dokumentów powstałych w środowisku kupców pochodzących z Asyrii, lecz działających na wschodzie Azji Mniejszej w 19 i 18 wieku p.n.e. Następnie wyróżnia się języki średnioasyryjski (16 – 11 wiek) i nowoasyryjski (10 – 7 wiek)
Język poetycki i literacki Z języka starobabilońskiego wyodrębnił się język poezji używający wielu archaicznych form. Specyficzną formę językową mają też nowo- i późnobabilońskie teksty literackie, a także niektóre inskrypcje królów asyryjskich. Pisane one były w języku młodobabilońskim różniącym się znacznie od współczesnego mu nowobabilońskiego języka potocznego
Dialekty peryferyjne i języki napisów Na peryferiach Mezopotamii pojawiały się teksty pozwalające mówić o innych jeszcze dialektach języka akadyjskiego. I tak dają się odróżnić od języka starobabiloń- skiego używanego w Babilonii starobabilońskie dialekty z Elamu oraz rejonu Dijala po- łożonych na wschód od Tygrysu i z Mari nad środkowym Eufratem przy dzisiejszej granicy iracko-syryjskiej. Około połowy II tysiąclecia kultura babilońska zdobyła uznanie na obszarach sąsiadujących z Mezopotamią. Tam pod wpływem miejscowych języków uformowały się specyficzne dialekty akadyjskie stosowane w formie pisemnej, takie jak język korespondencji amarneńskich oraz dialekty ze stolicy Hetytów Hattuša czy takich ośrodków jak Ugarit i Nuzis. Tymi szczególnymi formami akadyjskiego podręcznik niniejszy się nie zajmuje
Głoski
Samogłoski
Poza trzema podstawowymi samogłoskami semickimi a, i oraz u język akadyjski posiada też samogłoskę e. Wszystkie one mogą występować jako krótkie: a, e, i, u lub długie a, e, i, u. Takie długie samogłoski, które powstały przez połączenie dwóch
cxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx